بررسی بازدارندگی 2 عصاره گیاهی بر حساسیت جمعیتی باکتری کروموباکتریوم ویولاسیوم cv026

سابقه و هدف: بسیاری از باکتری ها از مکانیسم حساسیت جمعیتی به منظور انجام فعالیت های حیاتی خود مانند بقا، تحرک، تولید بیوفیلم، فاکتورهای بیماری زایی و غیره استفاده می نمایند. هرگونه اختلال در این سیستم ارتباطی سلول به سلول، موجب ناتوانی باکتری ها در انجام وظایف ذاتی خود از جمله بیماری زایی می گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی تأثیر عصاره های گیاهی ازمک و شوید بر روی خاصیت حساسیت جمعیتی باکتری کروموباکتریوم ویولاسیوم cv026 انجام گردید. مواد و روش ها: گونه های گیاهی ازمک و شوید از حاشیه اطراف مناطق کشاورزی و مزارع تجاری شهر ارومیه جمع آوری گردید. عصاره گیری به کمک حلال های آلی اتانول 96%، ان- هگزان و متانول انجام شد. به منظور ارزیابی میزان خاصیت باکتری کشی و کاهش ویولاسئین به ترتیب از آزمون های ضدمیکروبی و آزمون ضدحساسیت جمعیتی استفاده گردید. همچنین بازدارندگی قدرت بیماری زایی به واسطه خاصیت ضد حساسیت جمعیتی و القای اسیل هموسرین لاکتون توسط سویه پکتوباکتریوم کاراتووروم زیرگونه کاراتووروم نیز مورد بررسی قرار گرفت.  یافته ها: نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان داد که هر دو عصاره گیاهی مورد بررسی به صورت معنی داری دارای خاصیت ضدحساسیت جمعیتی می باشند. به طوری که میزان این ویژگی در گیاه ازمک کمتر از گیاه شوید بود. همچنین این دو گیاه دارای خاصیت باکتری کشی نیز بودند به طوری که میزان آن در گیاه ازمک بیش از گیاه شوید گزارش گردید. نتیجه گیری: با توجه به کاهش میزان ویولاسئین تولیدی سویه cv026 ناشی از اثرات ضد حساسیت جمعیتی عصاره های گیاهی ازمک و شوید، می توان از این ترکیبات گیاهی به عنوان روشی مناسب در راستای مبارزه با باکتری های بیماری زا بدون ایجاد مقاومت استفاده نمود.